هست و نیست

عشق که گویا هوسی هست و نیست..!

کنج دلم یادِ کسی هست و نیست...!

شعلهِ پرواز بسی هست و نیست...!

چشم به قفل قفسی هست و نیست...

مژده فریاد رسی هست و نیست...!  

آمده بودم که کنم بندگی...

در سر من دولت سازندگی...

عشق بیاید...من و پایندگی...

می رسد و میگذرد زندگی...

آه که هر دم نفسی هست و نیست...!  

در سر من فکر تو و درد عشق...

باغچه و باد و من و گرد عشق...

مسجد و منبر همه بر پند عشق...

حسرت آزادیم از بند عشق...

اول و آخر هوسی هست و نیست...!  

 بر در این خانه قفس می کشم...

داد من از دست هوس می کشم...

بر سر تابوت جرس می کشم...

مرده ام و باز نفس می کشم...

بی تو در این خانه کسی هست و نیست...!  

آدمِ احساس دلم خسته است...

پنجره ام رو به تو وابسته است...

هر که مرا دید ز من رسته است...

 کیست که چون من به تو دل بسته است...

مثل من ای دوست بسی هست و نیست...! 

نیما درویش