عشق حق مسلم من و توست

سیب غلتان رودخانه ی من، آهوی نقش بسته بر چینی
پری قصه های کودکی ام، قالی دستبافِ تزیینی
خُنکای نسیم اول صبح، گرمی چای عصر پاییزی
به چه نامی تو را صدا بزنم؟ لیلی روزگار ماشینی
دور مجنون گذشت اینک من، دور لیلا گذشت اینک تو
دست بردار از این حکایت تلخ، تا بگویم چقدر شیرینی
از کدامین عشیره ای بانو، که در این شهر آسمان زنجیر
شیر از آفتاب می دوشی، میوه از باغ ماه می چینی
ای جهان بر مدار مردمکت، چشم بردارم از تو؟ ممکن نیست
منم آنکس که زندگی کرده، سالها با همین جهان بینی
گیسووان سیاه پوشت را، روی دیوار شانه ها آویز
تا ببینی غزلسرایان را، همه مشتاق شعر آیینی
جنبش سبز فتنه انگیزی، اگر از جای خویش برخیزی
کودتاچیِ مخملی دامن، شورشی! بهتر است بنشینی
عشق حق مسلم من و توست، مابقی را به دیگران بسپار
هرچه داری اگر به عشق دهی، کافرم گر جُویی زیان بینی
مجید آژ