یادگار

دلتنگ مثل لحظه ی دیدار می روم

بیزارم از زمانه و بیزار می روم

پر می کنم ز خاطره ات کوله بار را

حالا که از کنار تو انگار می روم

در خاطرم نشسته ای و خوش نشسته ای

اما من از خیالِ تو هر بار می روم

بستی تمامِ پنجره ها را یکی یکی

باشد مرا به حادثه بسپار می روم

باشد مرا رها کن و انکار کن مرا

انکار کن مرا که به انکار می روم

در کوی ما شکسته دلی می خرند و بس 

پس با دلِ شکسته به بازار می روم

تقدیم می کنم به تو این شعرِ تازه را

آن را به یادگار نگهدار، می روم

جویا معروفی