حرف حق

هزار بار به عشق زلف پریشان آدمهای جلف شعر گفتم

 یکبار از روسری گلدار مادر محجوبم حرفی نزدم....

صد بار عکس ورزشکاران بی آداب رو توی اتاقم چسبوندم

یک عکس از دستهای پرپینه و تاول زده پدرفداکارم ندارم...

هزاران بار به اراجیف تلویزیون و ماهواره و اینترنت گوش دادم

یک بار پای حرف حکیمانه بزرگام ننشستم...

روزی صدبار به گوشی نگاه کردم یکبار نشد

 یک صفحه کتاب مقدس ورق بزنم ببینم دارم کجا میرم...

قبول کنید 

کسی قد خودمون در سعادت و شقاوتمون دخیل نبو ده ونیست.......... اسماعیل صیادی