تراژدی

چه حقیرند مردمی که :

نه جرأت دوست داشتن دارند و نه اراده‌ی دوست نداشتن و نه لیاقت 

دوست داشته شدن و نه متانت دوست داشته نشدن و 

مدام شعر عاشقانه می‌خوانند

و تراژدی غم‌انگیز انسان این است که آنچه هست، نباید باشد 

و آنچه باید باشد، نیست و همه حرف‌ها همین است 

وهمه‌ی دردها همین جا است. 

درد روح این است و این است که:

«انسان شقایقی است که با داغ زاده شده است.» 

دکتر شریعتی